Over mummies en mysterieuze lijnen

Vanuit Ica zijn we met de bekende Cruz de la Sur busmaatschappij (luxe! Bewaking, internet, hapje, drankje) in twee uur tijd naar Nasca gereden. Om 22.30 zijn we ingecheckt in een grote possada aan de buitenrand. Helaas zijn hier de sporen van de grote aardbeving uit 2007 nog goed zichtbaar. Bij die aardbeving zijn steden als Ica, Pisco en Nasca vrijwel met de grond gelijk gemaakt. Gelukkig is de heropbouw in volle gang. De gehavende buitenwijken van Nasca lijken daardoor eerder op de bekende ghetto´s zoals je ze in Z-Amerika verwacht in de grote steden. De volgende dag loopt alles mis en eigenlijk ook weer heel goed. We zijn vroeg uit de veren want we moeten alles wat Nasca te bieden heeft, in een dag doen. Dus regelen we op ons eigen Spaans een vliegtocht boven de bekende Nascalijnen. We worden keurig afgehaald om 09 uur en bevinden ons plotseling in een Internationaal reisgezelschap voor de tour. Maar in plaats van de Nascalijnen worden we 30 km verderop gebracht naar Necropolis, de vindplaats van de oude Nasca mummies. We blijken op een dagtour te zijn met andere toeristen, terwijl we om 12 uur moeten uitchecken uit het hotel. Wat maakt het uit? We besluiten gewoon de toer te volgen want die is buitengewoon interessant. De nasca indianen hebben 500 jaar vChr. -uit vrees voor uitroeiing, maar ook door de constante dreiging van natuurrampen- mensenlijke offers gebracht. Jong en oud werd geofferd en hun lichamen op unieke wijze gemummificeerd en verstopt in compacte ruimtes onder de grond. Benen en armen werden afgesneden om ze in hun foetushouding terug te brengen zodat ze voor het volgende leven gereed waren. Een bizar gezicht, al die lichamen, zelfs baby´s, de mummies zijn buitengewoon goed bewaard gebleven. Na een tochtje langs een traditionele Nasca pottenbakkerij en een goudmijn, zijn we in het hotel ons verhaal gaan doen waarom we te laat zijn met uitchecken. No problemos. Een Fox reisleidster met een Nederlandse groep besluit ons te helpen zodat we s´middags laat dan toch ons vliegtochtje kunnen doen boven de mysterieuze Nasca lijnen, in de 20e Eeuw pas ontdekt door een Amerikaan en vervolgens in kaart gebracht door de Duitse wiskundige Maria Reiche. De Nasca´s hebben enorme beelden van dieren en mensen in de woestijn aangebracht in de vorm van lijnen. Je kunt ze alleen vanuit de lucht zien en niet duidelijk is waarom ze zijn aangebracht in dit woestijnlandschap (voor buitenaardse wezens is een van de theorieen). Onze piloot weet het ook niet, wel is hij zo enthousiast ons de lijnen te laten zien, dat hij de Cessna regelmatig teveel overhelt en het Stall-alarm afgaat. Een Peruaanse houdt het daardoor niet droog en begint met dat scherpe vliegen flink over te geven... Ook wij zijn blij om na drie kwartier weer vaste grond onder de voeten te hebben. ´s avonds nog een klein unicum. We dineren in een BBQ restaurant in Nasca met twee Nederlanders die nota bene uit Brunssum komen en ook nog eens de buren van Fer en Marlies zijn. Wat heet kleine wereld!
Die avond nemen we de nachtbus om 22 uur naar Arequipa, een lange tocht van zo´n 9 uur. Inmiddels zijn we daar gearriveerd en wat een view! Onze possada ligt tegenover de 6.000 meter, met sneeuw bedekte Misti vulkaan... Bovendien zijn we op loopafstand van wat hier het mooiste plein van Peru wordt genoemd, maar daarover een volgende keer meer. P.s. nog een cavia´s gegeten noch Pisco gedronken. We houden het kruit nog even droog!

Over vogels en de kunst van het sandboarden

Ola amigos, vanuit Lima zijn we s´ochtends vroeg om 4 uur opgehaald door Ronaldo, die zich zo vroeg in de nacht al als een echte Spaansleraar gedroeg. Bacha, bacha, interessanto. Maar hij bleek ook een goede chauffeur en heeft ons de 270 km lange tocht naar Paracas feilloos vervoerd. Daar zijn we ingecheckt voor de boottocht naar de Balestas eilanden. Op het strand liepen zowaar echte Pelikanen rond. Het boottochtje duurde 30 minuten en dan zie je inderdaad waarom deze tocht de moeite waard is. Langs de eilanden huizen talloze pinguins, zeeleeuwen, zeldzame Peruvuaanse vogelsoorten. Het is een spectaculair gezicht. En ja, Petra, je hebt gelijk, je ruikt ze behoorlijk!
Terug in Paracas hebben we lekker gegeten (geloof zo´n 5 Euro) en op naar Ronaldo die ons opwacht voor de doorreis naar Ica, de oase Huachina. Een klein uurtje rijden en dan plotseling staan we midden in de woestijn met een oase, ingesloten door hoge zandduinen. Het hotel ligt als in een sprookje. Compleet met een klein zwembad, opdringerige papagaaien en bloedheet! S´avonds koelt het echter behoorlijk af en zijn de dekbedden geen overbodige luxe. Uiteraard hebben we de 100 meter hoge zandduin beklommen, maar dat bleek een echte kuitentrekker, oeps. Van boven lijkt het wel alsof je ergens in Jordanie of Egypte bent. Het eten is prima, alleen oppassen dat je de kleine porties bestelt en geen familiepizza voor een persoon.
De volgende dag hebben we het er maar op gewaagd en de ´buggytour´ gedaan waarbij je ook enkele pogingen op de sandboard mag doen. De kermis is er heilig tegen. Een roller coast door de woestijn! Op het surfen moeten we nog verder oefenen. Zo, nu nog een nachtje hier en dan per bus door naar Nasca voor het mysterie van de lijnen, maar daarover de volgende keer meer. Dank voor jullie reacties! Adios.

Easy going Lima

Buenos Tardes, Amigos! We zijn in Peru, in Lima om precies te zijn. Na eem aangename en rechtstreekse KLM vlucht van 13 uur zijn we om 16 uur plaatselijke tijd geland. De gids van CAT Travel wacht ons bij de luchthaven op en begint eerst uitgebreid een half uur te vertelñen wat ons de komende weken in Peru staat te wachten. Terwijl we graag naar het hotel willen om bij te komen van de lange reis. Maar het enthousiasme is te groot om Louis een halt toe te roepen. Het hotel Santa Cruz ligt in de wijk Miraflores ten oosten van de stad Lima waar overigens acht miljoen Peruanen hun intrek hebben. Het verkeer is moordend, bijna letterlijk. De suicidale chauffeurs proberen ieder naast elkaar te concureren wie het snelst is. Enfin, we hebben een mooi, eenvoudig hotel met een mooi binnenpleintje waar gegeten kan worden. Tegen acht uur liggen we al op bed om de jetlag voor te zijn. Dat betekent wel dat we vandaag al om 6 uur klaarwakker zijn... en dus om 09.00 uur al gewassen en geschoren naar de Playa Mayor, het bekendste plein van Lima waar we de erewacht om 12 uur onder veel muziek en spektakel zien wisselen. De stad ademt historie uit en er is dus veel te zien. De prijzen zijn uit de guldentijd, zelfs iets goedkoper nog. Het eten hier in Lima is continentaal, dat wil zeggen steak of kip. Alleen Engels is een vreemde taal hier en we zullen noodgedwongen aan het Spaans moeten! Morgen gaat het door naar de Balestas eilanden, de Galapagos variant van Peru. Daarna door naar de woestijnoase van Huachina in Ica. Het weer tenslotte, het is hier in Lima, zoals altijd begrijpen we, bewolkt met zo,n 18 graden en als allerlaatste kan ik maar moeilijk wennen aan dat Spaanse toetsenbord... Viva Peru en tot de volgende keer!

Welkom op onze Peru blog!

¡Bienvenido op onze reisblog. Dit jaar gaat het naar het "Tibet" van Zuid-Amerika: Peru. Op 24 juli begint de 26 daagse reis waarvan we op deze blog hopelijk weer interessant, leuk en spannend verslag kunnen doen. Hieronder hebben we de reisroute (als animatie) opgenomen en ook enige achtergrondinformatie over het land van de Inca's.

Momenteel zijn we (online) ingecheckt en is het wachten op de cityhopper naar Amsterdam, waar de grote vogel morgenochtend om 10 uur over het ruime sop koers naar Lima zet. De vliegreis -de langste overigens die KLM non-stop in de aanbieding heeft- duurt 13 uur.

Peru in het kort

Peru is een republiek in Zuid-Amerika en komt wat grootte betreft in Zuid-Amerika op de derde plaats, achter Brazilië en Argentinië. Het land met 29 miljoen inwoners is ongeveer 35 keer zo groot als Nederland. Peru ligt langs de kust van de Stille Oceaan (2400 km lange kustlijn) en wordt begrensd door Colombia en Ecuador in het noorden, Brazilië in het oosten en door Bolivia en Chili in het zuiden. Het land kan in drie delen worden ingedeeld: de Sierra (Andes gebied met 29 bergen boven de 6.000 meter), de Costa (een van de grootste woestijngebieden ter wereld) en de Selva (de amazone regenwouden).
Het Titicacameer, het hoogste bevaarbare meer van de wereld, ligt op een hoogte van 3812 meter. Het meer is met een oppervlakte van 8340 km² het grootste meer van Zuid-Amerika. De hoofdstad is Lima. De grote meerderheid van de bevolking van het land bestaat uit indianen en mestiezen. Tot enkele decennia geleden sprak de helft van de bevolking nog de indiaanse talen Quechua en Aymara als moedertaal. Peru ligt op 10.400 km van Nederland.