Over mummies en mysterieuze lijnen

Vanuit Ica zijn we met de bekende Cruz de la Sur busmaatschappij (luxe! Bewaking, internet, hapje, drankje) in twee uur tijd naar Nasca gereden. Om 22.30 zijn we ingecheckt in een grote possada aan de buitenrand. Helaas zijn hier de sporen van de grote aardbeving uit 2007 nog goed zichtbaar. Bij die aardbeving zijn steden als Ica, Pisco en Nasca vrijwel met de grond gelijk gemaakt. Gelukkig is de heropbouw in volle gang. De gehavende buitenwijken van Nasca lijken daardoor eerder op de bekende ghetto´s zoals je ze in Z-Amerika verwacht in de grote steden. De volgende dag loopt alles mis en eigenlijk ook weer heel goed. We zijn vroeg uit de veren want we moeten alles wat Nasca te bieden heeft, in een dag doen. Dus regelen we op ons eigen Spaans een vliegtocht boven de bekende Nascalijnen. We worden keurig afgehaald om 09 uur en bevinden ons plotseling in een Internationaal reisgezelschap voor de tour. Maar in plaats van de Nascalijnen worden we 30 km verderop gebracht naar Necropolis, de vindplaats van de oude Nasca mummies. We blijken op een dagtour te zijn met andere toeristen, terwijl we om 12 uur moeten uitchecken uit het hotel. Wat maakt het uit? We besluiten gewoon de toer te volgen want die is buitengewoon interessant. De nasca indianen hebben 500 jaar vChr. -uit vrees voor uitroeiing, maar ook door de constante dreiging van natuurrampen- mensenlijke offers gebracht. Jong en oud werd geofferd en hun lichamen op unieke wijze gemummificeerd en verstopt in compacte ruimtes onder de grond. Benen en armen werden afgesneden om ze in hun foetushouding terug te brengen zodat ze voor het volgende leven gereed waren. Een bizar gezicht, al die lichamen, zelfs baby´s, de mummies zijn buitengewoon goed bewaard gebleven. Na een tochtje langs een traditionele Nasca pottenbakkerij en een goudmijn, zijn we in het hotel ons verhaal gaan doen waarom we te laat zijn met uitchecken. No problemos. Een Fox reisleidster met een Nederlandse groep besluit ons te helpen zodat we s´middags laat dan toch ons vliegtochtje kunnen doen boven de mysterieuze Nasca lijnen, in de 20e Eeuw pas ontdekt door een Amerikaan en vervolgens in kaart gebracht door de Duitse wiskundige Maria Reiche. De Nasca´s hebben enorme beelden van dieren en mensen in de woestijn aangebracht in de vorm van lijnen. Je kunt ze alleen vanuit de lucht zien en niet duidelijk is waarom ze zijn aangebracht in dit woestijnlandschap (voor buitenaardse wezens is een van de theorieen). Onze piloot weet het ook niet, wel is hij zo enthousiast ons de lijnen te laten zien, dat hij de Cessna regelmatig teveel overhelt en het Stall-alarm afgaat. Een Peruaanse houdt het daardoor niet droog en begint met dat scherpe vliegen flink over te geven... Ook wij zijn blij om na drie kwartier weer vaste grond onder de voeten te hebben. ´s avonds nog een klein unicum. We dineren in een BBQ restaurant in Nasca met twee Nederlanders die nota bene uit Brunssum komen en ook nog eens de buren van Fer en Marlies zijn. Wat heet kleine wereld!
Die avond nemen we de nachtbus om 22 uur naar Arequipa, een lange tocht van zo´n 9 uur. Inmiddels zijn we daar gearriveerd en wat een view! Onze possada ligt tegenover de 6.000 meter, met sneeuw bedekte Misti vulkaan... Bovendien zijn we op loopafstand van wat hier het mooiste plein van Peru wordt genoemd, maar daarover een volgende keer meer. P.s. nog een cavia´s gegeten noch Pisco gedronken. We houden het kruit nog even droog!